مدل برنامه ریزی آرمانی برای تصمیم سازی مشترک انتخاب تأمین کننده و حامل، با استفاده از تکنیک anp فازی (مطالعه موردی: شرکت لوله و ماشین سازی ایران )

از مسائل کلیدی در مدیریت زنجیره تأمین، انتخاب تأمین کننده است. توزیع کننده نیز در زنجیره تأمین، نه تنها عامل ارتباط تولید کننده با مصرف کننده بوده، بلکه اولین بخشی است که متوجه تغییرات تقاضا می شود. لذا هدف اصلی از انجام این تحقیق، کاهش هزینه تا حدی است که بتوان ادعا کرد رضایت مندی خریدار از خرید حاصل شده است. مبنای ارزیابی در این تحقیق، مدل سازی با استفاده از مدل های برنامه ریزی تحقیق در عملیات بوده است. از میان مدل های مختلف برنامه ریزی ریاضی، یک روش ترکیبی از تصمیم گیری چند معیاره فازی و برنامه ریزی آرمانی، به کار برده شده است. در این مقاله، ابتدا به شناسایی شاخص های موثر در انتخاب تأمین کنندگان و حاملین پرداخته ایم؛ و با توجه به تعدد این عوامل و وجود همبستگی بین آن ها، و همچنین به منظور پوشش حالت مبهم تصمیم گیری، جهت تعیین اوزان از ترکیب فرایند تحلیل شبکه ای و تئوری مجموعه های فازی استفاده شده است؛ و در نهایت، با استفاده از مدل برنامه ریزی آرمانی در یک مطالعه موردی در شرکت لوله و ماشین سازی ایران، تخصیص سفارش به تأمین کنندگان را انجام دادیم